CİVCİV-
Civciv,
otlamak için küçük bahçeye gitti. Orada
geziniyor, otluyordu. Bir elma ağacının altında otluyorken, ağaçtan bir yaprak
düşüp Civciv’in kuyruğuna dokundu. Civciv, çok korktu. Oradan kaçıp annesine
gitti.
--
Anne, anne! - Civciv seslendi.
--
Ne var, evlâdım, ne oldu sana böyle?
--
Anne, gök yarıldı.
Bir parçası da kuyruğuma düştü, kaçalım anne!
Hemen
oradan kaçtılar. Çok yol gittiler. Bir
Ördeğe rastladılar.
--
Ördek Kardeş, nereye gidiyorsun böyle? -Tavuk sordu.
--
Evime gidiyorum.
--
Oralarda gök yarıldı. Civciv’im söyledi.
--Civciv, evlâdım, sana kim
söyledi?
--
Ben kendi gözlerimle gördüm, göğün bir
parçası da kuyruğuma düştü.
Üçü
birden yola koyuldular. Biraz gidince bir Kaz’a rastladılar.
--
Kaz Kardeş,
sen nereye gidiyorsun böyle? - Ördek sordu.
--
Evime.
--
Oralarda gök yarıldı da sen nasıl gidiyorsun?
--
Sana kim söyledi?
--
Bana Tavuk Kardeş söyledi.
--
Tavuk Kardeş, sana kim söyledi? - Kaz sordu.
--
Bana evlâdım,
Civciv’im söyledi.
--
Civciv,
evlâdım, sana kim söyledi?
--
Ben kendi gözlerimle gördüm, göğün bir
parçası da kuyruğuma düştü.
Kaz
da Civciv’e inandı. Şimdi dördü birden yolda gidiyor. Giderlerken giderlerken
yolda bir Çakal’a rastladılar.
--
Çakal Kardeş, nereye gidiyorsun böyle? - Kaz
sordu.
--
Evime.
--
Hayır, hayır, oralarda gök yarıldı! Sakın gitme! - Kaz, Çakal’a böyle dedi.
--
Sen nereden biliyorsun?
--
Bana Ördek Kardeş söyledi.
--
Ördek Kardeş, sen nereden biliyorsun? - Çakal sordu.
--
Bana Tavuk Kardeş söyledi.
--
Tavuk Kardeş, sen nereden biliyorsun?
--
Bana Civciv’im, evlâdım söyledi.
--
Evlâdım, Civciv, sen nereden biliyorsun?
--
Ben kendi gözlerimle gördüm, göğün bir
parçası da kuyruğuma düştü.
Kurnaz
Çakal onlara şöyle dedi:
“Siz
hiç dert etmeyin! Benim çok iyi bir mağaram var. Oraya gidelim. Orada bize bir
şey olmaz.”
Kurnaz
Çakal’ın bu sözleri hepsinin de çok hoşuna gitti. Yola koyuldular. Mağaraya girdiler… Mağaraya girdikten sonra Kurnaz Çakal hepsini
afiyetle bir güzel yedi.
Onların
başına bütün bunlar küçük bir Civciv’in aklı yüzünden geldi.
+
ǮİP̆İLİ
Ǯip̆ili
getasuleşa idu ocuşeni. Gulun, cums. Ar uşkurişi ncaş tude ort̆uşi, but̆k̆a melu do Ǯip̆ilişi k̆udelis gyat̆u. Aşkurinu Ǯip̆ilis, imt̆u do nana muşişa komextu.
--
Nana, nana! - ucoxoms Ǯip̆ilik.
--
Mu noren, mu gağodu?
--
Nana, ʒa
gont̆roxu do ar finç̆a k̆udelis gemat̆u, bimt̆at, nana!
İgzales. Dido didi gzas ides do ar Bibi konages.
--
Bibi, so ulur? -Kotumek k̆itxu.
--
Oxorişa mebulur.
--
Hek ʒa
gont̆roxu. Ǯip̆ilik miǯu.
--Ǯip̆ili, si mik giǯu?
--
Ma toli çkimite bžiri, ʒaşi ar finç̆a k̆udelis gemat̆u.
Sumi-xolok
gza dokaçes. Ar mʒika idesşi, Ğorğoci konages.
--
Ğorğoci, si so ulur? - Bibik
k̆itxu.
--
Oxorişa.
--
Hek ʒa
gont̆roxu do muç̆o ulur?
--
Si mik giǯu?
--
Kotumek miǯu.
--
Kotume, si mik giǯu? - K̆itxu Ğorğocik.
--
Ǯip̆ilik
miǯu.
--
Ǯip̆ili,
si mik giǯu?
--
Ma toli çkimite bžiri, ʒaşi ar finç̆a ma k̆udelis gemat̆u.
Ğorğocis daceru do haǯi oxto-xolo ti nulunan. İdesşi, mk̆yapu konages.
--
Mk̆yapu, so ulur? - Ğorğocik k̆itxu.
--
Oxorişa.
--
Var, var, hek ʒa gont̆roxu, mo ulur! - Uǯu Mk̆yapus Ğorğocik.
--
Si mu giçkin?
--
Bibik miǯu.
--
Bibi, si mu giçkin? - Mk̆yapuk k̆itxu.
--
Kotumek miǯu.
--
Kotume, si mu giçkin?
--
Ǯip̆ilik
miǯu.
--
Ǯip̆ili,
si mu giçkin?
--
Ma toli çkimite bžiri, uci çkimite bogni, ʒaşi ar finç̆ati k̆udelis gemat̆u.
--
Ma k̆ayi mağara miğun, Mk̆yapuk mutepes uǯumers, hek bidat mutu var mağodenan.
İri-xolos k̆ayi daǯones do ides. Mağaras komeşiles… Komeşileşk̆ule Mk̆yapuk iri-xolo oç̆k̆omu.
Hentepes
na ağodes
mteli ar Ǯip̆iliş nosite.
[Kaynak kitap: Ǯitaşi İskenderi, M. Vanişi, S. Koseşi, “Ok̆itxuşeni Supara/ Majurani fila” , Abazistanişi Devletiş
gamamşkumala, Sohum, 1937, Gürcistan SSC., SSCB (1937 Latin Alfabesinden 1984
Latin Alfabesine çevriyazı ve Lazcadan Türkçeye tercüme: Ali İhsan Aksamaz,
İstanbul, 1997)]
https://www.circassiancenter.com/tr/lazca-turkce-fabllar-1-civciv-%c7%afip%cc%86ili/
["Ǯip̆ili/ Civciv" başlıklı fablın Türkiye'de yayınlandığı kaynak: Ali İhsan Aksamaz, “Dil-Tarih- Kültür- Gelenekleriyle Lazlar”, 1. Baskı, Sorun Yayınları, İstanbul, 2000]